boeiende casus

Ik zit nu midden in de  periode waarin ik de verantwoordelijkheid voor het dagelijks beheer van een groot gebouw overdraag aan mjjn opvolgers.

Het is opvallend om in mijzelf de eigen-rol shift te observeren.
het is een beetje alsof een d.j. twee totaal verschillende platen naadloos in elkaar aan het overmixen is.

Het grote doel van deze transitieperiode is (uiteraard) dat mijn bemoeienis/verantwoordelijkheid van volledig afneemt tot 'nihil' en ik mijn aanwezigheid hier helemaal kan afkoppelen.
Terwijl ik ' naar achteren' stap en steeds meer in de achtergrond verdwijn, is het de bedoeling dat mijn opvolgers ' er meer en meer in stappen'.

Het heeft de leerschool van het leven is nu behaagd om een hands-on real-life testcase op ons pad te leggen.
Er is een technische storing op het heetwatersysteem.

Dat moet over 2 weken verholpen zijn, want dan komen er gasten die zich willen kunnen douchen met warm water. Geen storing die onder enorme tijdsdruk opgelost moet worden dus.
Maar....er zijn wel een paar variabelen in het spel die het best een uitdagende oblique technique maken.

Tot het einde van deze maand is er geen geld beschikbaar.
Er is expertise bij nodig die zij zelf niet in huis hebben (electra).
De voertaal van de experts hier in de buurt is Frans.
Mijn opvolgers spreken geen Frans.
(Maar weinig mensen hier in de buurt spreken goed Engels)
Ze kennen hier nu alleen mij en sinds gisteren de Franse buurmannen ( die nul Engels spreken).

Dat ik weet hoe ik het op zou kunnen lossen, is in het licht van ' de transitie'  bepaald niet meer zo relevant.
Ik voel/weet dat ik ze de grootste dienst bewijs door het niet voor ze te gaan regelen.
(Wat nog wel mijn reflex is hoor.....3 jaar lang hoofdverantwoordelijke voor de gang van zaken hier zijn, roeiend met de riemen die er voorhanden zijn, gaat toch in je systeem zitten!)
Toch....
Ze kunnen er maar beter heel snel aan wennen dat ik de kastanjes niet voor ze uit het vuur haal, maar dat ze zelf tot bevredigende oplossingen moeten zien te komen met de middelen die hen ter beschikking staan.
Het is simpel... ik ben hier binnenkort niet meer en zij zijn gekomen om mijn rol hier over te nemen, waar zij zullen moeten werken met de riemen die hen zelf ter beschikking staan.

Dit beeld kwam bij me op:
De rol van badmeesteres, die zelf behoorlijk vaardig in het/dit diepe kan zwemmen.
Maar, die in dit geval volledig gekleed 'standby' aan de kant blijft staan met een grote zwemhaak in de aanslag. Zo kan ze werkelijk onheil, mocht het dreigen, toch wel helpen voorkomen.
Eventueel zuchtend geploeter en gorgelend snakken naar lucht zal ze gadeslaan als ' onderdeel van het proces' om de spieren te 'sterken'.
Zelf-oplossend vermogen is ook een 'spier'. Geen idee hoe 'sterk' die spier bij hen al ontwikkeld is, los van deze context.
Werkelijk 'zwemmen' gaat nou eenmaal zonder houvast aan de zijkant of de bodem.....
Goed nieuws.....dit bad is in wezen 'kalm' ....zonder woeste golven.
Hooguit.... diep.
Tja.

Enfin....interessant....